دل بستن به موجوداتی که از عشق چیزی نمیفهمند
همه برایم دست تکان دادن اما کم بود دستانی که تکانم دادندل بستن به موجوداتی که از عشق چیزی نمیفهمند
همه برایم دست تکان دادن اما کم بود دستانی که تکانم دادنآی آدمای مهربون! واجبه که کمک کنیم
آی آدمای مهربون! واجبه که کمک کنیم٬
فکری برای بستن٬ زخمهای شاپرک کنیم.
واجبه که جلا بدیم٬آبی آسمونی رو٬
وقف پرنده ها کنیم٬دونه ی مهربونی رو٬
دونه ی مهربونی رو.
پیکر ناز نسترن٬بستر سبزه و چمن٬
حیفه! که فرسوده بشه!
حیفه! که فرسوده بشه!
آب زلال چشمه ها٬بارون رحمت خدا٬
حیفه! گل آلوده بشه!
حیفه! گل آلوده بشه!
پاکیهای دنیا رو آلودیم!
اینجور اگه٬بگذره نابودیم!
آی آدما! با ندونم کاریتون!
زندگی رو کشتین و خوشنودین!
زندگی رو کشتین و خوشنودین!
کو؟ کجا رفت٬آسمون آبیمون٬
کو؟ کجا رفت٬برکه ی مرغابیمون.
چرا باید بمیرن از تشنگی؟
ماهیهای٬کوچیک سرخابیمون.
چرا باید بمیرن از تشنگی؟
ماهیهای٬کوچیک سرخابیمون.
دشت اگه صحرا بشه٬قاصدکی نمیمونه!
قصّه ی زندگی رو باز٬چکاوکی نمیخونه!
دشت اگه صحرا بشه٬قاصدکی نمیمونه!
قصّه ی زندگی رو باز٬چکاوکی نمیخونه!
چکاوکی نمیخونه!
به این حجم از اشیا کنید. آیا پیامی در آن مستتر است؟!
به این حجم از اشیا کنید. آیا پیامی در آن مستتر است؟!
بیشتر دقت کنید و از زاویه دیگری نگاه کنید:
باز هم نشد؟!
پس لازم شد که باز، از زاویه دیگری نگاه کنیم!
دیدید؟ چیزی که در ابتدا برای ما بی‌معنی بود، در یک زاویه دید خاص، زیبا و هنری و مبتکرانه به نظر می‌رسد.
وقتی با یک معادله ریاضی کلنجار می‌روید و نمی‌توانید حلش کنید، وقتی در مورد یک معضل اجتماعی اندیشه می‌کنید و جز فرسایش مفز چیزی حاصلتان نمی‌شود، زمانی که امکانات و نداشته‌های خود را در جهت نیل به هدفتان فهرست می‌کنید و ناتوان از تصمیم‌گیری می‌شوید، در بسیاری از موارد تغییر زاویه دید است که به کمکتان می‌آید، نه اصرار بر تمرکز بیشتر. حتی خرد جمعی هم اگر نخواهد زاویه دید را تغییر دهد و مصر بر نگریستن از یک زاویه باشد، نمی‌تواند تصویر مطلوب غایی را ایجاد کند.
اما اطلاعاتی در مورد این پرتره سه‌بعدی از محمدعلی کلی: این حجم زیبا و ابتکاری به وسیله مایکل کالیش ساخته شده است و متشکل از ۲۵۰۰ کیسه بوکس، ۱۰٫۵ کیلومتر کابل فلزی ضدزنگ و بیش از ۱۱۰۰ متر لوله آلومینیومی است. سه سال طول کشید تا این بنای ۶٫۵ متری ساخته شود.
سیم کارت دل
سیم کارت دلدر میان شلوغی جمیعت احساس تنهایی من کاملا محسوس بود.خسته و تنها بودم روزها همه رنگ و بوی غریبی داشت احساس میکردم هنوز دوستی دارم که حتی از خودم به خودم نزدیک تر..تصمیم گرفتم جستجو کنم بین دوستان که ببینم چه کسی مرا از تنهایی و زندگی تکراری رها خواهد ساخت تلفن همراه رو برداشتم و سری به لیست مخاطبین زدم به هر شماره ایی نگاه کردم خاطره ایی داشت به همراه که از ادامه رفاقت منع میکرد مرا یا به خاطر اشتباه من یا رفتار مخاطب
همه از هم دلگیر
همه در کنار هم دور تر از هم
غم کل وجودم را گرفت بغض ترکید اشک به دنیا امد
اشک های گران بها تر از جان بی قیمت تر از سیم کارتم
ازپنجره غبار گرفته بیرون رو نگاه میکردم شاخ و برگ ها به ملایمی نسیم و زیبایی رقص دختران ساده دل روستایی ارزش بودنش رو به رخ هر نگاه ببیننده ایی میکشید نم نم باران مثل اشک من میبارید شیشه غبار الود شد تا جایی که بیرون به راحتی دیده نمیشد درست مثل دل من
شیشه رو تمیز کردم برگی از درخت افتاد و اشک من هم پیراهنم رو داشت خیس میکرد برای برگ یا دلم نمیدانم
خیره شدم به برگ تا جایی که دیگر صدایی رو حس نمیکردم چشمانم به حیاط بود و جای پای افراد روی گل که سنگ فرشی زیبا ساخته بود
چشمانم به نقطه ایی خیره تر شد اما فراتر از دنیا میدیدن سایه ایی در گوشه ایی دیدم زیر درخت هلو کنجکاو شدم در خیال به حیاط رفتم ببینم از من تنهاتر چه کسی هست که به منظره خیالم سفر کرده..
رفتم جلو لبخند مهربانی داشت انگار که لبخند زاییده او باشد غم اجازه ادب روگرفت از من سلام نکرده و بدون مقدمه گفتم بیا با من دوست بشو تنهام هرکسی اشتباهی از من دید تنهام گذاشت چه ارام به حرفهای من گوش میکرد لبخندش رو فراموش نمیکنم از غم ها گفتم از تنهایی ناگهان از دهانم پرید و گفتم انگار خدا هم نیست اونم منو تنها گذاشت لبخندش ناگهان محو شد دلش گرفت دستی به سرم کشید گفت به دنبال دوست همه جا رو گشتی اما انگار شماره من رو نداشتی:؟
تعجب کردم با صدایی بلند تر گفتم مگر دوست من هستی؟
گفت عمری پشت در قلبت نشستم صدایت کردم اما جواب ندادی عشق مجازی فرستادم انقدر محو شدی که از من دور تر شدی مشکلات فرستادم یادی کردی از من اما بعد از رفع مشکل بازم منو فراموش کردی...
غم فرستادم تا شاید دوباره یادی بکنی
غم امد توی سیم کارت گوشی دنبال دوست بودی اما به سیم کارت دلت سر نزدی
سرم پایین انداختم فهمیدم خداست روی صحبت دیگر نداشتم همین جور با سر پایین گفتم خدایا سیم کارت دلم پیشت شارج ندارن انقدر شارج نکردم تا یه طرفه شد بازم هم همه رو به یاد داشتم اما از تو غافل تا اینکه سیم کارت دلم مسدود شد پیش تو
وقتی خواستم بیام و باهات صحبت کنم انقدر از خشمت با من گفتن که از محبتت غافل شدم خدایا دلم را از محبتت شارج کن
نذار به دنیا برگردم میترسم از تنهایی
منو پیش خودت نگه دارمیخواهم توی اغوشت ارام بگیرم
خدا باز هم خندید گفت برو سیم کارت دلت رو شارج کن به دنبالت می ایم خواستم سوال کنم که کجا و چه جوری دلم رو شارج کنم که سیلی هایی مکرر به صورتم میخورد از خیال پریدم همه دور برم جمع بودن مات و مبهوت به دستان پدر نگاه میکردم که بالا نگه داشته بود برای سیلی بعدی
ترسیده بودم صدای بغض الود مادر رو میشنیدم که میگفت تو نمردی؟ ما فکر کردیم تو مرده ایی؟حرف هایی زیادی داشتم نمیدانستم چه بگویم و چه جور شروع کنم که کجا بودم و چه ملاقاتی داشتم
چیزی نگفتم ارام از کنار پنجره بلند شدم به حیاط نگاه کردم نه درخت هلو بود نه سنگ فرش گلی
مادر میگفت خوشحالم که زنده هستی
داشتم به اتاقم برمیگشتم که به ارامی گفتم همه ی عمر مرده بودم نفهمیدید لحظه ایی زندگی کردم و شما فکر کردیم که مرده ام
روز ها از ملاقاتم از خدا میگذرد هنوز دلم شارج نکرده ام چون خدا منو نبرده پیش خودش
این روزها قیمت شارج دل چند است؟
کجا میفروشند شما رو به خدا قسم اگر روزی جایی دیدید دکه ایی در محله ایی شارج دل میفروشد با من تماس بگیرید
تا شاید دوباره حتی لحظه ایی خدا رو ببینم
رقصیدن با خدا
امروز محکومم به جرم داشتن خدا. به جرمی که نداشتنش کفر هست و داشتن گناه .خدایا به چه سازی باید رقصید وقتی رقصیدن بلد نیستی؟کاش به جای تعلیم اعقاید کهنه به ما رقصیدن رو اموخته بودن حالا با اینکه سازی رو نمیشناسی باید کوک کردن رو خودت انجام بدی من نمیخوام برقصم من عروسک خیمه شب بازی اعقاید کهنه شما نیستم من خودم هستم من عاشق شدن رو از خدا اموختم هرچند سعی شما براین بود که عاشق ظاهر باشید و با عاشق پیشه دشمن .من عمر کوتاه با اعقاید شاید مدرن شاید نوگرایی شاید پوچ اما براورده از ذهن خودم رو به ظاهر گرایی شما ترجیح میدم حبس کنید مرا در گوشه ایی ازادی من به اسارت شما ..... اعقاید در ذهن محبت در دل عشق در وجود با هیچ صلاحی از بین نمیرود من در وجود خدایی دارم که شما در کعبه جستجو می کنید من کافر هستم و کفر میگوییم چون در کفر خودم به حقایقی روشن رسیدم که پله هایی از مراتب طی کردم و به خدایی رسیدم که مال منه خدایی که دوستش دارم و درکش میکنم مرا دیوانه عاشق لقب دادن و بحث با من حرام'''''''' اگر لذت دیوانه بازی با خدا رو چشیده باشین دیگر از دیوانه خطاب کردن ترسی ندارید خدایا من متهم شدم به بی خدایی اگر داشتن تو کفر هست من کافر هستم اگر نداشتن تو یعنی ادم خوب بودن من بد بودن رو دوست دارم . جلو قاضی و ملق بازی؟ برای کی نقش بازی کنم؟خدا از سر درون باخبر هست به ریا نگفتم خدایااااااااااااااااا ز بهر فریب خلق خود را بنده خدا نپنداشتم برای دل خودم عاشق شدم لعنت به مردم فریبانی که رزق را از بنده گان گرفتن و خمس نامیدن . من رو ترک کنید که خدا رو دارم من رو حبس کنید که به ازادی درون رسیدم ترس از تنهایی ندارم که خدای من چون من تنهاست خدایا دریاب بندگانی چون من که به جرم داشتنت مبحوس شدن به جرم جاهل بودن کسانی که خود رو خدا دانستن و خواستن که ما به اسم تورا صدا کنیم سجده به خودشان . از مرگ ترسی ندارم روزی به دنیا امدم روزی خواهم رفت شاید به وسیله شما اما به خواست خدا تبعید به سرزمین وجود.! تبعید شدم در سرزمین خودم در خودم کاشتم نهال امید از امید ایمان نشعت گرفت از ایمان عشق نهال من پربار شد و ثمر داد ثمره نهال من شد داشتن خدا و خدا رقصیدن رو به من اموخت دست در دست خدا رقصیدن تانگو با موسیقی لالایی خدا و کوک بود این ساز و رقصیدن رو زیباتر کرد نه رقص شما بلکه رقصی که هرادمی با خدایی که دارد میتواند به شکل دلخواه بکند. اری من کافرم چون با خدا میرقصم از من فرار کنید تا با اعقاید کهنه عمری رو سپری کنید و در اخر عمر بگویید؟ خدایا پس کجایی؟دردناک است زمانی که ندایی میاید . میگوید درونت بودم صدایت کردم اما نشنیدی///////////////////////////
وقتی........................
وقتی........................
وقتی تو خودت گیر می کنی
وقتی همه چیز برات میشه یه سوال !
وقتی توی تکرار صحنه ها اسیر میشی
وقتی اونقدر خسته میشی که حتی از فکر کردن به فکر کردن
هم بیزار میشی
وقتی کسی نیست که بفهمه چی میگی
وقتی مطمئنی ! اونی که امروز می آد فردا میره ..
وقتی مجبوری خودتم گول بزنی
وقتی حتی شهامت خیلی چیزها رو نداری !!!
وقتی می دونی هیچ کس و هیچ چیز خودش نیست
وقتی می دونی همه چی دروغه
وقتی می دونی که نباید به هیچ قول و قراری ! اعتماد
کنی
وقتی می فهمی که نباید می فهمیدی ..
وقتی روزگار یادت میده که باید سوخت و ساخت
وقتی می خندی به اینکه کارت از گریه گذشته
وقتی قراره هیچ چی جای خودش نباشه
وقتی منتظر یه اتفاقی و اون اتفاق هیچ وقت نمی افته ..
وقتی نباید اونی باشی که هستی
وقتی بهت می فهمونن دوست داشتن یه معاملست !
وقتی تو رو بخاطر صداقتت محکوم می کنن
وقتی خوشحال میشن که غرورت بشکنه
وقتی حرفاتو فقط دیوار می فهمه ! ...
وقتی................................
میشی اینی که من الان هستم
یه قطار اسپانیایی هست
نقاب ها اگر از چهره بیفتد دستمان رو می شود
حتما شنیده اید که
می گویند " اگر فلان کار را نکنم ، از زن کمترم "
و نمونه های دیگری که نشان دهنده برتری مطلق جنس
مرد بر زن است . انگار آقایان یادشان رفته که
انتخاب جنسیت دست خودشان نبوده و خیلی راحت امکان
داشته در هنگام تولد دختر به دنیا بیایند ! بدتر
از همه آن که زنان هم خودشان را قبول ندارند و از
زن های بسیاری شنیده ام که می گویند : " قول
مردانه می دهم " یعنی زن حرفش اعتباری ندارد و
قولی که می دهد حتما باید اسم مردانه رویش باشد و
گرنه باد هواست !
مرد یا زن
شدن به اراده خودمان نبوده ولی خوب یا بد بودنمان
تا حد زیادی دست خودمان است . البته مقداری از آن
هم ارثی و ذاتی است که به آن کاری ندارم . من به
خوبی از کاستی ها و نقاط ضعف خانم ها و همچنین
آقایان آگاهم ولی جمله های توهین آمیز ابتدای مطلب
را نمی توانم بپذیرم . هیچ کس کامل نیست و مرد
بودن یا زن بودن به تنهایی برتری یا ضعف محسوب نمی
شود . هر کس درصد خوبی هایش بیشتر از بدی هایش
باشد آدم خوبی است و مرد و زن هم ندارد . مرد باید
مرد باشد و زن هم باید زن باشد .
چه بسیار
مردانی که در برابر سودی اندک شرافت و انسانیت خود
را می فروشند و چه بسیار زنانی که با وقار و شخصیت
برجسته خویش جایگاهی بلند می یابند .
نقاب ها
اگر از چهره بیفتد دستمان رو می شود
یارب دگر از خلق جهان بی خبرم کن
چون سرو سرافراز چمن بی ثمرم کن
آثار من آتش بزن و بی اثرم کن
دیگر زهنر خسته شدم بی هنرم کن
تا کی غم آزادگی واین همه خسران
من ماندم وتنها دلی از کرده پشیمان
انصاف و مروت که در این دوره ما نیست
بیداد به حدی است که انگار خدا نیست
در طینت این خلق حسدجوی صفانیست
در خانه دین سوختگان قبله نما نیست
بااینهمه خود بینی ما کیست خدا بین
ظلمتکده شد سینه این خلق خطابین
افزون طلبی دامن پرهیز بسوزد
صد ملک از این برق شررخیز بسوزد
ایمان چوبشد کاخ شرف نیز بسوزد
زین آتش بی حوصله هر چیز بسوزد
این هدیه نو خیمه بی سقف وستون بود
سر چشمه سرگشتگی نسل کنون بود
با پیر، جوان را سخن تند نه تنهاست
عصیان کنون موج خروشنده دریاست
زین ابرسیه برق جهان سوزهویداست
در آیــنه چشم زمــان زلــزله پیدا سـت
خودسوزدونسلی که زهم دور چنینند
در فـاصله فکر چو قطبین زمین اند
عهدیست پی افکنده ز رفتار جوانان
ابلیس ستایشگر کردار جوانان
رقص است گذرنـامه افـکار جوانان
کو آنکه کند رخنه به پندار جوانان
که ای زاده امروز چه قصدیست شمارا
فردا چو رسد خود پــدرانید خـــدا را
رقص نو و جیغ نو و نقاشی نو بین
بیتل گری ومستی و عیاشی نو بین
نقد ادبیات به فحا شی نو بین
درروح جوان حاصل سم پاشی نو بین
نو میوه فرهنگ تجارت زده این است
وین پیشکشی ها همه از غرب زمین است
داروی هنر گرچه شفا بخش روان است
این گونه هنرها که سراپا هیجان است
موسیقی امروز یکی پتک گران است
گویی که پی کوفتن مغز جهان است
این است اگر نقش هنر وای هنرمند
دنیای عجیبی شده دنیای هنرمند
از تیغ سخن جوهر تأثیر گرفتند
وان جاذبه شعر به تذویر گرفتند
ازمرد سخنور جگر شیر گرفتند
وان گنج هنر از وطن پیر گرفتند
نوجوی کهن سوز بدین لکنت گفتار
در واقعه از باد زند سنگر پیکار
تدبیر نماندست مدیران جهـــان را
تا چاره کند شورش این نسل جوان را
گیتی همه بیمار و طبیبان جهــان را
اندیشه به جایی نرسد این سرطان را
امروز در این دشت جنون قافله بان کو؟
افســـارکش قافله نسل جوان کو؟
سرمایه که در خدمت جهل است وتباهی
سرمــایه گـذاران پی تکثیر منــاهی
بر دامن هر راهبه صد لکه سیاهی
دود سیه کفر ز مه تا دل ماهی
طوفان دگر باید ونوح دگری نیز
کزپا فکند فتنه این عهد بلا خیز
دانش که در او حکمت صاحبنظری بود
افسوس که در خدمت سودایگری بود
یر هم زن آرامش روح بشری بود
تنها اثر سالم او بی اثری بود
درقلب تمدن بنــگر خون توحش
فرهنگ مگویید که معجون توحش
جمعی پی تحقیق بلای سرطانند
جمع دگری خود سرطانهای زمانند
یک دسته دل ساده پی مسکن ونانند
یک قوم شکمباره پی بلع جهانند
زین بیش ادب نیست در این فاجعه کنکاش
ای سنگ ترازوی فضیـلت ، تو خجل باش
آن زندگی ساده دیرین چه بدی داشت
آسودگـی فکـری دیـرین چه بدی داشت
فرزند و پدر یکدل و یک دین چه بدی داشت
وان عاشقی و بوسه شیرین چه بدی داشت
این علم عجب دشمن سرسخت بشر بود
ای کاش که این عصر اتم عصر هجربود
نسل بشر امروز نداند به چه کاراست
چون نقطه پرگار به سرگیجه دچار است
با آنکه بر افکار فلک سیره سوار است
خون ریزتر از قوم سبک مغز تاتاراست
خود سوخته نسلی که زهر در به شتاب است
لب تشنه به هر سوی کند روی سراب است
در اصل مقصر همه پیران جهانند
کاینسان همگی بی خبر از جبر زمانند
خود رأی وخود آرای تر ازهر چه جوانند
غافل که قلوب دگران در ضربانند
هر چیز که در دیده این قوم عظیم است
در دایره قشری افـکار قدیم است
از نسل جوان هیچ نپرسند که چه گویند
وین ره که به مقصد نرسد بهرچه پویند
کاینان که چو طوفان همه در تندی خویند
جوشند وخروشند و بخوا هند و بجویند
اما نه سعادت دل سرگشته خود را
حسرت کشی عمر هدر رفته خود را
بیچاره منم من که نه از آن و نه اینم
مابین دو نسلم که چنین فاصله بینم
در محضر پیران همه جا خاک نشینم
وز نسل جوان ناظـر اطـوار نوینـم
سرگیجه من بیشتر از هردو گروه است
اندیشه مگو در سر من گردش کوه است
در حیرتم این جمع پراکنده چه خواهد
سوزد به چه امید ز سازنده چه خواهد
این خفته وحشت زده زآینده چه خواهد
تاگردش این چرخ شتابنده جه خواهد
هرچند نگارنده تاریخ به گوش است
بازیگر فردای زمان سخت خموش
رو به تو سجده می کنم دری به کعبه باز نیست
رو به تو سجده می کنم دری به کعبه باز نیست
بس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست
به هر طرف نظر کنم نماز من نماز نیست
مرا به بند می کشی از این رهاترم کنی
زخم نمی زنی به من که مبتلاترم کنی
از همه توبه می کنم بلکه تو باورم کنی
قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد
تمام پرسه های من کنار تو سلوک شد
عذاب می کشم ولی عذاب من گناه نیست
وقتی شکنجه گر تویی شکنجه اشتباه نیست
عروس مرگ
دختری را که در تصویر می بینید ، کتی کرکپاتریک نام دارد؛ کتی 21 ساله به همراه نامزد 23 ساله خود نیک برای جشن عروسی شان آماده می شوند.
این عکس تنها چند دقیقه قبل از مراسم عروسی این دو جوان ، در روز 11 ژانویه 2005 گرفته شده است.
کتی مبتلا به سرطان است و بیماری وی در بدترین وضعیت خود قرار دارد؛ وی مجبور است هر روز ساعاتی زیر نظر پزشک و دستگاه های مخصوص قرار بگیرد. در این عکس ، نیک منتظر است تا کتی یکی دیگر از شیمی درمانی هایش به پایان برساند.
کتی
علیرغم تمام درد و رنج ناشی از بیماری سرطان ، ضعف بدنی ، شوک های ناشی از
تزریق پی در پی مورفین ، قصد دارد مراسم عروسی خود را بدون هیچ عیب و نقصی
برپا کند . وی به خاطر بیماری اش همیشه در حال کاهش وزن است ، به همین
خاطر مجبور شد هر چه به روز عروسی اش نزدیک تر می شود ، لباس عروسی اش را
کوچک تر و کوچک تر کند.
وی مجبور بود در طول مراسم عروسی اش کپسول تنفسی اش را به دنبال خود داشته باشد . در این تصویر پدر و مادر نیک را می بینید.
آنها از اینکه می بینند پسرشان با عشق دوران دبیرستان خود ازدواج می کند بسیار خوشحال هستند.
کتی در ویلچیر خود نشسته و به ترانه ای که نیک و دوستانش می خوانند گوش می دهد.
طی مراسم عروسی ، کتی مجبور می شد برای لحظاتی استراحت کند. او به خاطر ضعف و درد نمی توانست به مدت طولانی بایستد.
کتی تنها پنج روز بعد از مراسم عروسی اش فوت کرد. دیدن زنی که علیرغم بیماری سرطان و آگاهی به عمر کوتاه مدت اش ، ازدواج می کند و تمام مدت لبخند بر لب دارد ما را به این فکر می برد که خوشبختی دست یافتنی است ، مهم نیست چقدر دوام می آورد.
باید از منفی بافی دست برداریم ؛ زندگی آنقدرها هم که فکر می کنیم پیچیده نیست.
زندگی کوتاه استقوانین را زیر پا بگذار
بسرعت ببخش
با صداقت عاشق شو و با حرارت ببوس
همیشه بخندهیچ وقت لبخند را از لب هایت دریغ نکن
مهم نیست زندگی چقدر عجیب استزندگی همیشه آنطور که ما فکر می کنیم پیش نمی رود
اما تا زمانی که هستیم ، باید بخندیم و سپاسگذار باشیم
حالا که قفس شکسته قفسی دیگه نسازیم
اگه از پرنده پرواز رو بگیرن چی می مونه
اگه از نغمه ساز آواز رو بگیرن چی می مونه
این صدای خسته من خبر از یه دنیا درده
روز مرگ صاحبش رو دل من بهونه کرده
خوندنم فقط بهونست که بدونی زنده هستم
همیشه با این بهونه کمر غم رو شکستم
این صدای خسته من خبر از یه دنیا درده
روز مرگ صاحبش رو دل من بهونه کرده
خوندنم فقط بهونست که بدونی زنده هستم
همیشه با این بهونه کمر غم رو شکستم
حالا که قفس شکسته قفسی دیگه نسازیم
نباید مثل گذشته روی نعش هم بتازیم
خیلی سخته بکشه درد اما با زبون بسته
مگه می شه کرد پرواز با پر و بال شکسته
نمیدونم کیه اینجا میکنه ما رو زهم دور
پنجره ها رو نبندیم بزاریم بتابه باز نور
