دل بستن به موجوداتی که از عشق چیزی نمیفهمند
همه برایم دست تکان دادن اما کم بود دستانی که تکانم دادندل بستن به موجوداتی که از عشق چیزی نمیفهمند
همه برایم دست تکان دادن اما کم بود دستانی که تکانم دادنقاب خالی
مدت هاست چشم به قاب عکس خالی اتاقم میندازم و زیباترین و
زشت ترین و غم انگیز و گاهی شاد ترین عکس ها را در ان تجسم
میکنم قابی که به ظاهر خالی اما هر ساعتش یک عکس به من نشان
میدهد همه به قاب عکس من میخندن اما خودم باهاش خیلی راحت
صحبت میکنم حرفهای نگفته من را میخواند ....
چرا !...
حوالی عشق
جائی می شناسم
دیوار به دیوار رؤیاها
آسمانش
همیشه خیس ِ خیال
کوچه هایش
پر از صدای باران ست
تا نباشی نمی دانی
که چند آغوش
چه قدر بوسه فراوان ست
تا نیائی نمی دانم
چرا تنها
چرا دلم تنگ ست !
خوش به حال پرنده ها
خوش به حال پرنده ها
نه چمدانی نه هزینه ای نه دغدغه ای
نه خبری از نظم های آنچنانی
آسمان اول و آخرش قرق شده بالهایشان است
و زیر زبان آسمان را که بکشی جز پرنده راز دیگری ندارد که بگوید
سفرهاشان عاشقانه
زندگی شان ساده
سقفشان بزرگ
و شاید خاطره هاشان ماندنی تر از تمام شمال رفتن هایمان
تنها دو بال برایشان کافی ست
نه نگران دل آن یکی هستند و نه به اشاره ای رخت شک به تن می کنند
خستگی شان را پرواز در می کند و وقت تفریح هم پرواز می کنند
کوچ نام دیگر تمام پرنده های سر به هوای آسمان است
تنها دو بال برایشان کافی است تا بروند
بروند پی دام و دانه ای دیگر
این شیوه تمام پرندگانی است که در نقاشی های مان
آنقدر دور هستند که جایشان " هفت " می گذاریم.
شعری از حافظ
| |
|
|
|
دوست داشت بماند جایی برای ماندش نبود
امروز چند روزه همچین غذایی نخورده اما به جاش کلی غصه خورده یه جورایی شاید همه جورایی دلم براش میسوزه همه چی رو گردن اون میندازن دعوا میشه میگن به خاطر تو هست که دعوا شده عباس اقا بقال سر کوچه ور شکست میکنه میگن تقصیر اونه نه نه ی حاج محمود که دوره نادر شاه افشار رو یاد داره میمیره میگن تقصیره اونه .وقتی میاد از کوچه رد بشه یه شکلی همچین دوست داشتنی میمونه اما انگار کسی دوسش نداره وقتی میخنده همه شاد میکنه ولی امان از دل پر خونش چشماش حرف میزنن ولی زبونش نه گاهی دستاش فقط از زبونش چیزی بیان میکنه خسته شده یه روز یه سوال کرد از من گفت تو میدونی شکستن چه صدایی میده؟ موندم خیلی وقت بود میخواستم باهاش دوست بشم اما نتونستم منگ منگ کردم چی باید بگم این صدا از وجودش بود که انگار دلش بد شکسته بود فقط گفتم چی؟ چرا؟ گفت چیزی نیست یه صدا زیاد میشنوم خواستم ببینم چی هست فقط گفت اخه میگن دلم میشکنه ...رفتش نموند باز تنهایی تنها دوستش بود دلم میخواست باهاش باشم اما دنیاش خیلی بالاتر بود از دنیای ما .اره صدای شکستن بود اما چطور به دلش یاد داده بود ساکت باشه نمیدونم.
همیشه میگفت دنیا قشنگه عشق هست عاشق هم هست دید باید عوض بشه فکر میکردم شعار میده اما انگار دیگه ملکه ذهنش شده بود میخندیدم و حرصم میگرفت که عشق کجاس عاشق کدومه الان فهمیدم هم عاشق بود هم عشق رو میفهمید اما جایی توی دنیای ما نداشت چند روزی هس هیچ خبری ازش ندارم شبا بیداره روزها میخوابه راسی راسی دنیاش جدا شد ......................
دوستت دارم
گوشت را بیاور جلو
هیس...!
نگذار کسی بفهمد
که قرار است مهم ترین راز زندگی ام را
به تو بگویم
نگذار کسی بفهمد
"دوستت دارم!"
مینویسمت . . .
این بار مینویسمت…
” تو ” را میان اصطحکاک مداد و کاغذ
گیر خواهم انداخت
شاید اینگونه بشود تو را
” تجربه ” کرد…!!!
برای تویی که قلبت پـاک است…
برای تو می نویسم……..
برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست…
برای تویی که قلبم منزلگه عـــشـــق توست…
برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست…
برای تویی که تمام هستی ام در عشق تو غرق شد…
برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است…
برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاک خود کردی…
برای تویی که وجودم را محو وجود نازنین خود کردی…
برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است …
برای تویی که سـکوتـت سخت ترین شکنجه من است….
برای تویی که قلبت پـاک است…
برای تویی که در عشق ، قـلبت چه بی باک است…
برای تویی که عـشقت معنای بودنم است…
برای تویی که عـشقت معنای بودنم است…
برای تویی که غمهایت معنای سوختنم است…
برای تویی که آرزوهایت آرزویم است……….
دوستت دارم تا ……..!
نه…!
دیگر برای دوست داشتن هایم تایی وجود ندارد
بی حد و مرز دوستت دارم .
خوب ترین جاﮮ جهان
فرقـے نمـے کند !!
هر چه باشی دوستت دارم
من این شب زنده داری را دوست دارم
من این پریشانی را دوست دارم
بغض آسمان دلتنگی را دوست دارم
گذشت و دلم عاشق شد ، بیشتر گذشت و دلم دیوانه ات شد
من این دیوانگی را دوست دارم
چه بگویم از دلم ؟ چه بگویم از این روزها ؟
هر چه بگویم ، این تکرار لحظه های با تو بودن را دوست دارم
بی قرارم ،ساختم با دوری ات ،
نشستم به انتظار آمدنت ،
من این انتظارها و بی قراریها را دوست دارم
چونکه تو را دارم ، چون به عشق تو بی قرارم، به عشق تو
اینجا مثل یک پرنده ی گرفتارم
به عشق تو نشسته ام در برابر غروب ،
این غروب را با تمام تلخی هایش دوست دارم
من این نامهربانی هایت را دوست دارم ،
هر چه سرد باشی با دلم،
من این سرمای وجودت را نیز دوست دارم
من این بی محبتی هایت را دوست دارم ،
هر چه عذابم دهی ، من آزار و اذیتهایت را دوست دارم
هر چه با دلم بازی کنی ، من این بازی را دوست دارم
مرا در به در کوچه پس کوچه های دلت کردی ،
من این در به دری را دوست دارم
مرا نترسان از رفتنت ، مرا نرجان از شکستنت ،
بهانه هم بگیری برایم ، بهانه هایت را دوست دارم
من این اشکهایی که میریزد از چشمانم را دوست دارم ،
آن نگاه های سردت را دوست دارم
بی خیالی هایت را دوست دارم ،
اینکه نمیایی به دیدارم هم بماند،
غرورت را نیز دوست دارم .
تو یک سو باشی و تمام غمهای دنیا هم همان سو،
من تو را با تمام غمهایت دوست دارم .
هر چه بگویی دوست دارم ، هر چه باشی دوست دارم ،
مرا دوست نداشته باشی ، من دوستت دارم .
من این ابر بی باران را دوست دارم ،
من این کویر خشک و بی جان را دوست دارم،
این شاخه خشکیده و بی گل را دوست دارم ،
من اینجا و آنجا همه جا را با تو دوست دارم .
من این شب زنده داری را دوست دارم .
اگر با تو بودن خطا است و من گناهکار ،
من گناه کردن را با تو دوست دارم .
بی مهری هایت به حساب دلم ،
اشکهایم را که در می آوری نیز به حساب چشمانم
من این حساب اشتباه را دوست دارم .