تو آدمی نه برده...

 

خط میکشم رو دیوار، همیشه روزی یک بار

تو هم شبیه من باش، حسابتو نگه دار

ببین که چندتا قرنه، تن به اسیری دادی

دنیات شده شبیه، سلول انفرادی

تاچشم رو هم میذاری، میبینی عمر تموم شد

بین چهارتا دیوار،وجود تو حروم شد

چوب خط این اسیری دیواراتو پو شونده

همین روزا می بینی که فرصتی نمونده

بیرون بیا خودت باش، تو آدمی نه برده

همیشه باخته هرکس،شکایتی نکرده

عاشق زندگی باش،زندگی شغل و پول نیس

تو امتحان بودن، برده بودن قبول نیس