خدایا. . .

  خدایا ! مرا وسیله ای برای صلح و آرامش قرار ده.

 بگذار هرجا تنفر است ، بذر عشق بکارم.

هرجا آزردگی است ، ببخشایم . 

  هرجا شک حاکم است ، ایمان و هرجا یأس است ، امید .  

 هرجا تاریکی است ، روشنایی و هرجا غم جاری است ، شادی نثارکنم.

الهی ! توفیقم ده که بیش از طلب همدردی ، همدردی کنم .

بیش از آنکه مرا بفهمند ، دیگران را درک کنم .

پیش از آنکه مرا دوست بدارند ، دوست بدارم ، زیرا در عطا کردن است که می ستانیم  

 و در بخشیدن است که بخشیده میشویم و در مردن است که ، حیات ابدی می یابیم