همه برایم دست تکان دادن اما کم بود دستانی که تکانم دادن
همه برایم دست تکان دادن اما کم بود دستانی که تکانم دادن
تقدیم به تو که امروز دوست داشتی دنیا را در آغوش بگیری …
این تصویر امروز بر روی درگاه تارنمای معتبر نشنال جیوگرافیک قرار گرفته و در شمار ۵ تصویر برتر هفته جای دارد.
تصویری که روز ۱۷ اردیبهشت (۷ می) ۱۳۸۸ سرزمین سوختهای را در استرالیا نشان میدهد که کمتر از نه ماه پیش (۹ فوریه ۲۰۰۹) اینچنین در آتش
سوخت و با خود جان ۱۷۳ انسان را هم گرفت و بیش از دو هزار خانه را سوزاند …
اما
امروز دوباره دارد میروید و تو میتوانی شوق رویش دوباره و برق آن رنگ
سبز دوستداشتنی را باز هم بر خاکستر آن زمین نفرین شده ببینی و اوج بکشی …
اگر که یادت باشد، زندگی همواره و در سختترین شرایط کوره راههایی از امید دارد تا به آدمهای مثبتاندیشش ارایه دهد …
و البته این تصویر میتواند همچنان حامل پیامهای بیشتری هم باشد:
این که هرگز گمان مبرید که به انتها رسیدهاید؛ حتا اگر در تیرهترین یا کسلکنندهترین دوران زندگیتان قرار گرفتهاید …
این که زندگی بسیار مهربانتر از آن چیزی است که گمان میکنید؛ به شرط آن که آن مهربانی را باور کنید …
این که همیشه میتوان از دل سیاهترین و سوزانترین رخدادها، برترین احساسات انسانی را درک کرد و آفرید …
این که مزهی گس و استثنایی حیات را نمیتوان و نباید با هیچ مزهی دیگری برابر دانست …
این که رویش دوبارهی عشق میتواند در هر سرزمین خاکستری و در پس هر آتش سوزاندنی شکل بگیرد …
فقط کافی است نگاهمان را عادت ندهیم به بد دیدن!
سلام به مسیحای عزیزم دلمون واست تنگ شده بود
البته از شیداهم تشکر میکنم که مطلب های جالبی اپ میکنه
خیلی حرفات سنگینه راستش درک کردن حرفهایی که میزنی خیلی سخته اما باید بهت حسودی کرد که به اینجارسیدی امیدوارم همیشه موفق باشی