نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...
ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت
سرازیر میشد ...
کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه
دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...
کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت
می گذاشتم
و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو
عاشقی برایم عذاب است
میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای
عاشق شدن ندارم...
کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش
از عشق بر تو عاشقم...
میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های
زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود
میدانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای
نیست
برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...
انتــــــــــــــــــــــــــــظار ...
سلام وبلاگ جالبی دارین
شیدا و مسیحا امیدوارم موفق باشین
خیلی مطالب جالبی بود شیدا خانم تبریک میگم به اعقایدی که دارین
سلام علی آقا
ممنون از محبتتون. امیدوارم باز هم به وبلاگ ما سر بزنید.