نامه ای به سفر کرده

مقصد ِ ما که معلوم نیست عزیز ِ من...
بگذار گم شویم...
روی خطوط ِ سپید ِ جاده...
.
.
سر به هوایی‏ام عود می‏کند،
وقتی که «خودم» هستم.
.
.
ز ه ر ا

                انقد دوست دارم روزی گم شوم در راهی که برگشتن در کار نباشد

                یه جنگل بکر یه دریاچه چند تا پرنده یه کلبه یه فانوس خوشکل

                تنها باشم یه نفر هم اون دور تر از من تو یه کلبه با یه فانوس زندگی

                کنه شبا نور فانوس هم واسمون امید باشه صبح که میشه به امید

                نور فانوس هم تا شب منتظر بمونیم شب که میشه با نور فانوس به هم

                خودمون نشون بدیم اما اگر یه شب دیگه نور فانوسش نیاد چی؟ نکنه اونم تنهام بذاره؟

                    اره اونم یه روزی تنهام میذاره این دنیا واسه مکمل شدن نیست واسه جدایی

                 دل هم شکوندنه خدا اینو نمیخواد اما بنده های خدا لذت میبرن دل هم بشکنن

                نه اگر میخوای بری برو اما فانوست رو روشن بذار تا همیشه دلم به بودنت خوش باشه

                رفتنتو نمیتونم کاری کنم اما محبت کن بعد از رفتنت فانوست رو روشن بذار پشت

                  همون دریچه همیشگی فکر کنم هستی با خیالت زندگی کردن هم شیرینه

                 سفر کرده خوش به حال اون سفری که تورو مهمان کرد اگر بدونه کی مسافرشه

                  دیگه رهات نمیکنه لابد دونسته که رفتی دیگه نیمدی میگفتی هرجا بریم باهم میریم

                میگفتی منو تنها نمیذاری میگفتی دوست مال دل هست دل هم اگر گره بخوره باز

                نمیشه اما تو تنها رفتی تو منو گذاشتی با غم های خودم و درد دوری از خودت

                 باوفا این رسمش نبودا من که به تو بد نکردم پس چرا وقتی رفتی اینجوری ساکت

                 رفتی چرا گفتی میری زود میای؟با اینکه خودم دیدم تو رفتی نیمدی خودم دیدم

                 گذاشتن تورو زیر خربارها گل اما دلم هنوز باور نکرده اره بد گره زدی  رفتی کاش منم

                 پیشت بودم یادت میاد وقتی دلمون میگرفت باهم دلامون میگرفت میگفتی عجیبه

                اما بیخیال دنیا باهم میخندیدم به غم هامون میخندیدم هیچ مشکلی نمیتونست

                  مارو ناراحت کنه اما الان بیخودی هم دلم میگیره چه برسه مشکل بیاد بیا بهم بگو

                    چیکار کنم بابا این رسمش نیست منم دل دارم بیااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

                    خیلی سخته سخته هیچکس درک نمیکنه بعد رفتنت همه دارن میشن نمک

                  میان رو زخم من یادت میاد میگفتی من خوبم تنها نمیمونم همه میخواستن

                      باهم باشن؟اما نه همه منو واسطه میکردن واسه نزدیکی به تو تا پر زدی همه غریب شدن

                   همه حرمت که نگه نداشتن حرمت هم شکوندن خوب عادت کردم فقط خودمو

                  زندانی کردم محدود شدم سعی میکنم وقتی چیزی میگن بخندم تا مبادا ناراحت 

                    نشن یادت میاد بهت میگفتم فرار از مشکل خودش بزرگترین مشکل هست باید

                 مثل مرد جنگید؟اون روزا پشتم گرم نفسم از جای گرمتر در میومده حالا فرار شده راه

                اول و اخر تنهام هیچکس غیر از خدا نیست بازم شکر که خدا حرفامو گوش میکنه

                  اون روز یادمه نشستم با اسمون درد دل کردم باور کن هوا افتابی بود تابستونه

                 نم نم بارون زد هوا ابری شد اسمونم دلش گرفت گفت بابا خوبه بیشتر از این خورد

 نشدی

              مهم نیست تو میای منو میبری مگه نه؟اره بگو اره منم میخوام بیام پیش شما

             میگن اونجا ادم ها دل شکستنو بلد نیستن میخوام بخندم من خیلی وقته بجز به

              به حرف های مردم به چیزی نخندیدم من تنهاممممممممممممممممممممم

               بعد از خیلی وقت باهات صحبت کردم دیگه باهات صحبت نمیکنم یادمه همیشه میخندیدی

                میترسم ناراحتت کنم اخه خنده هات شیرین بودن همه میخندیدن از خنده هات

                ببین روزگار همچین  دور  کرد من از همه جی که حتی سر خاکت هم نمیتونم بیام

                 حداقل دلم واست تنگ میشد میومدم سر خاک به قبر خالی بغلی نگاه میکردم

               دلم اروم میگرفت که میام پیشت اما الان دورم ازت میومدی تو خوابم اما این روزا که غرقم

              تو تنهایی همه دلم رو مشکنن که صداش رو تو هم تو یه دنیای دیگه میشنوی نمایی

              به هم بگی که هنوز به یادمی باور نمیکنم تو منو فراموش کنی تو نمیکنی چون

                 همه میگفتن من بی وفام نه تو خوب من هنوز یادمه با خیالت زندگی میکنم

                با اهنگ های که باهم گوش میکردیم به جاهایی که باهم میرفتیم پس چطور تو

               میتونی فراموشم کرده باشی؟امکان نداره دروغ نه تو منو دوست داری درسته؟

                 خوب خیلی حرف زدم حتما الان باید بری خدا باهات کار داره اگر خدا هم نگه با این

                      صحبت  نکن ادم نرمالی نیست یادت میاد اونوقت همه به بچه هاشون میگفتن

                  با من صحبت نکنن؟ میخندیدی میگفتی نمیدونن چه ماهی هستی تو

                 فدای اون حرفات که همیشه بودنت از همه چی بی نیازم کرده بود

                     الان پسر خوبی شدم ساکت میرم ساکت میام فقط میشینم با گوشی اهنگ

                  گوش میکنم همه به بچه هاشون میگن ببین این تونست ادم شه شما نمیتونین؟

                 از من میخوان باهاشون صحبت کنم اما حسش نیست نه واسه اون روزا نه حوصله

    ندارم

             انگار فقط بلد بودم واسه تو وراجی کنم مثل الان دستم درد گرفت وای به حال گوش و

             چشم تو البته کسی نمیخونه چون طولانی هست مردم دیگه حوصله ندران مثل گذشته

              ها نیستن همه عصبی هستن خوب برو اما من دنبال نور فانوس تو جاده ها میگردم تا

              راهم گم کنم و نگاه کنم تو یه جنگل باشم ..........

                                                                                     مسیحا۷۷

                                        Roxx_maxx77