دوستت دارم

 

دوستت دارم!

مدتى است که اشکهایم ... اشک هاى دلتنگیم...براى تو.. مانند قبل نیست...

دیگر اشکهایم مانند گذشته تسکین دهنده ى گونه هایم نیست...

بلکه مانند شلاقیست که عذابم مى دهد!

و هر قطره ى آن فریادى از خاطراتم را در سکوت شب طنین انداز مى کند

کاش زودتر به پایان برسد...

در کدام طلوع و کدام غروب...؟

دیگر برایم مهم نیست...

براى دیدنت...

مستى دلتنگى هم آرامم نمیکند...

دیگر غرق شدن در دریاى اشک نیز آتش دلم را فروکش نمى کند

فقط بدان دوستت دارم به معناى حقیقى دوست داشتن.