درد دل با خدا

من خدا را دارم
کوله بارم بر دوش
سفری می باید
سفری بی همراه
گم شدن تا ته تنهایی محض
سازکم با من گفت:
هر کجا لرزیدی، از سفر ترسیدی؛
تو بگو از ته دل:من خدا را دارم.
من و سازم چندی است که فقط با اوئیم.

ماه من!
غصه اگر هست بگو تا باشد!
معنی خوشبختی ،
بودن اندوه است...!
این همه غصه و غم ، این همه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه! میوه یک باغند.
همه را با هم و با عشق بچین...
ولی از یاد مبر
پشت هر کوه بلند
سبزه زاری است پر از یاد خدا!
و در آن باز کسی با صدایی آرام و مطمئن می خواند

که خدا هست ، خدا هست و چرا غصه ؟ چرا ؟


خدا جونم سلام .


بعد مدتها باهات تنها شدم و چون تو را تنها همراز و همدل و مونس خودم

دیدم خواستم حرفامو باهات بزنم . نمیدونم از کجا شروع کنم و اینو میدونم

که تو نگفته همه چیزهایی را که من میخوام بهت بگم میدونی . بگذاراول

خوب نگات کنم . نگاهم و سکوتم در آسمانی که به دنبال توست به پرواز

حس درمیاد . خیلی جالبه که ما آدما وقتی به آسمون نگاه میکنیم بیشتر تو

رامیکنیم و لمس میکنیم .انگار یک جایی توی آسمون نشستی و داری ما

را نظاره میکنی . خدایا میدونم وقتی به بن بست میرسم باهات تنها میشم و

حرف میزنم و ازت راهنمایی میخوام و باهات درد دل میکنم و دعا میکنم تا

کارم راه بیفته . تو که دیگه اخلاق آدمات را میدونی . خدایا کاش وقتی در

اوج شادی هم هستیم تو را یاد میکردیم و دو رکعت نماز شکر
میخوندیم که

سپاسگزار لطف و کرم تو باشیم .
خدایا دست مارا بگیر و رها مکن حتی اگه خودمون با بی احتیاطی

اونو رها کردیم . گاهی مثل بچه ها این فرشتگان بیگناه و پاک آرزو

میکنم یک جایی در کنارت مینشستم و از همه مخاطرات و این تلخی های

زندگی رها میشدم و با عطر دلنواز کرمت و لذت حضورت به آرامش

میرسیدم.

من از پشت غروب می آیم و به آن سوی طلوع خواهم رفت

گوش من میشنود وسعت دریا ها را
من به بیداری هر روزه گیتی می فرستم صلوات
من صبورم اما...
به خدا دست خودم نیست اگر می رنجم
از همه تیرگی تنگ غروب
و چراغی که تورا از شب متروک دلم دور کند ، می ترسم
اول و آخر هر نغمه من پر زدن با دو سه پروانه خال خالیست
گر چه سهراب بگوید ،،، بی گمان تنهایم
با خدایی که در این نزدیکی است