اگر بارانی که بر سقف اتاقت میبارد به تو شهد آرامش میچشاند، هنوز امیدواری...
اگر با پیام غیرمنتظرهای خوشحال و شگفتزده میشوی، هنوز امیدواری...
اگر به طلوع و غروب آفتاب خورشید بنگری و بخندی، هنوز امیدواری...
اگر زیبایی رنگهای گل کوچکی را درک کنی، هنوز امیدواری....
اگر آرامش بعد از طوفان دریا را دیده باشی، هنوز امیدواری...
اگر لبخند کودکی، قلبت را شاد میکند، هنوز امیدواری...
اگر با نگاهی به گذشته لبخند بزنی، هنوز امیدواری...
اگر خوبیهای دیگران را میبینی، هنوز امیدواری...
اگر به فکر آرامش هستی، هنوز امیدواری...
اگر به بهار فکر میکنی، هنوز امیدواری...
و بالاخره اگر کلمه امید هنوز مفهوم خود را نزد تو از دست نداده و به آن میاندیشی، پس بدان هنوز امیدواری و وجودت پر از زیبایی است و هرجا که بروی با خود نور و برکت میبری...مقصرترین مردم کسانی هستند که روح ناامید دارند...